zaterdag 3 augustus 2019

Always remember us this way

Het boek glijdt van mijn schoot terwijl ik doe alsof ik lees, want stiekem ben ik mijn mooie gezin aan het bespieden.  We zitten op een prachtig zandstrand op een eiland en ik maak de ene foto na de andere in mijn hoofd. 
De zilte zeegeur vermengd met Monoi, het geluid van de golven en krijsende kinderen, de smaak van zout en het gevoel van zand tussen mijn tenen.  Clichés zijn er genoeg. 
Mijn oudste dochter, al een jonge vrouw, speelt als een kind in het water.  De jongste dochter met gebruinde huid en door de zon geblondeerd haar giert van het lachen met iets wat de oudste doet.  Mijn knappe man die als een 'tarzan aan zee' met zijn snorkel de grootste vis probeert te ontdekken.  Ze maken samen kunstwerken in het zand, krijgen samen de slappe lach, overwinnen angsten, ..  En ik, ik wil slechts de tijd stil zetten.  Het boek kan even wachten.  I'll always remember us this way.

Always remember us this way