Zoals in elk goed draaiend huishouden heb ik een plaats waar ik single sokken bewaar, ik heb er zelfs een lade aan gewijd. Door de afwezigheid van een datingapp voor alleenstaande sokken, moet iemand ze op tijd en stond samenbrengen.
Gisteren had ik 5 minuten de moed gevonden om me met dit huishoudelijk taakje bezig te houden. Meer zelfs, ik had mijn oudste puberdochter ervan overtuigd dat dit een vermakelijk werkje is. We sorteerden de vrijgezellen per lengte en kleur. Wat blijkbaar al genoeg vermaak was voor mijn dochter, want ze vluchtte naar haar kamer. Toen ik haar achterna riep dat ze me niet alleen mocht laten zei ze droog: “Voor jou geen katten, maar sokken, mama.” Ik voelde me net een ontpaarde kous, zo tussen die stapeltjes zwart, wit en kleur.
